دوش با من چه کرد این بی قراری/دوش چه حاصل شد این بی صدایی
صدایت هرلحظه همدم من است/ببین چه گشته بر من این بی وفایی
روزگاری چو شمع بودم،سوزانی روشن / حال شمع کجا و من کجا در این بی دوامی
دوش شعرِ خوش از دل بگفتم / هرکه مرا خاست،این دل بی انتهایم نخواست...